Eastway.pl

Czufut-kale jest jednym z najlepiej zachowanych i najsławniejszych skalnych miast Krymu. Leży na wzgórzach niedaleko Bakczysaraju. Przyroda sama zatroszczyła się o to, aby miasto było nieprzystępne, a wybudowane przez ludzi wały obronne i twierdze dodatkowo wzmocniły je. Historycy nie dysponują pewnymi informacjami co do jego powstania. Mówi się o VI albo X–XI wieku.

Pałac chanów jest najważniejszą pamiątką, jaka ocalała na Krymie, będącą wspomnieniem dawnej potęgi tatarskiej.

Został wybudowany w połowie XVI wieku przez Adil-Sachib Gireja. Obecnie kompleks pałacowy zajmuje 4 ha, ale w przeszłości był o wiele większy.
Do pałacu przylegały sady, za nimi znajdowały się łąki, a przed wzgórzem – duży cmentarz miejski. Na dziedzińcu pałacowym wybudowano meczet Chan-dżami. Jest to największa świątynia Tatarów na Krymie. Obok masywnej bryły wznoszą się dwa wysmukłe minarety. Swoje piękno meczet zawdzięcza chanowi Seliametowi Girejowi, który odbudował go po pożarze w 1736 roku.

Nazwa miejscowości pochodzi od greckiego liwadion, czyli łąka, polana. Na początku XIX w. ziemie te należały do pułkownika Rewiloty, a potem do grafa L. Potockiego, pod kierownictwem którego wzniesiono dom, a sadownik Delinger rozbudowywał park. W 1860 r. Liwadię kupiła rodzina carska. Pod kierunkiem włoskiego architekta Monigettiego dom Potockiego przebudowano na pałac. Dla Aleksandra III wzniesiono też Mały Pałac.

W 1910 r. gospodarzem Liwadii został car Mikołaj II. W miejscu starego pałacu postawiono w 1911 r. letnią rezydencję cara, tzw. Wielki (lub Biały) Pałac, istniejący do dziś .

Najbardziej atrakcyjny pałac Riwiery Krymskiej, wybudowany w I połowie XIX stulecia w 3 stylach: Gotyku, Baroku i Mauretańskim. Słynie jako prawdziwa perła regionu Wielkiej Jałty.

Położony w Ałupce, zbudowany w latach 1828-1848 wysiłkiem tysięcy żołnierzy i chłopów pańszczyźnianych, wg projektu E. Bloore'a.

W zachodniej części dziedzińca znajduje się główne wejście do pałacu. Fasada pałacu, zwrócona w stronę morza, jest utrzymana w stylu mauretańskim. Kamienne ściany, okienne otwory i wystające trójkątne podpory nadają mu cechy średniowiecznego zamku. Przyglądając się dokładniej pałacowi odnajdujemy podobieństwo z konturami góry Aj-Petri.

Ta efektownie położona i oryginalnie wykonana budowla jest architektonicznym symbolem Krymu. Zamek został zaprojektowany i zbudowany w 1912 r. w stylu neogotyckim przez architekta A. Szerwuda na zamówienie bakijskiego przemysłowca naftowego barona Sztiejngelja.

Twierdza Genueńska to najlepiej zachowany zabytek z czasów rozkwitu i ekspansji średniowiecznej Republiki Genueńskiej. Forteca została wzniesiona po uporaniu się Genueńczyków z Tatarami, w latach 1381-1430. Obszar 29.5 ha otoczono ze wszystkich stron murami o długości 1 kilometra, wysokości 6-8 metrów, i grubości 2 metrów. Niektóre baszty miały 15 metrów wysokości. Wewnątrz murów mieściła się duża osada.